Urodził się
27 stycznia 1924 roku,
w Rotterdamie, w Holandii. Najstarszy z trojga rodzeństwa.
Poszedł w ślady ojca iwstąpił do policji.
Kiedy podczas niemieckiego nalotu dom, w którym mieszkali Berensowie,został zbombardowany, rodzinie pozostało zaledwie kilka pamiątek.
Zebraliśmy w całość to, co wiemy o Johannesie -ze zdjęć i dokumentów, które trzymał w swoim portfelu.
Być może lubił tańczyć?
Tę legitymację członkowską miał przy sobie.
Znał wiele dziewcząt. Może były tylko znajomymi, a może jego dziewczynami.
Prawdopodobnie lubił sport i jest niemal pewne, że palił…
… ale tak naprawdę możemy jedynie zgadywać jaki był.
Jedyne, co o nim wiemy, to to, że był odważnym człowiekiem. Odważnymi i przyzwoitym.
Nie był osobą, któraślepo słuchałarozkazów.
Johannes miał pomagać w tropieniu ukrywających się Żydów i wywożeniu ich do obozów koncentracyjnych.
Johannes odmówił.
W październiku 1944 roku został deportowany do obozu koncentracyjnego Neuengamme w Hamburgu.
Jego numer obozowy to 56240.
Musiał wykonywać
pracę
przymusową.
Johannes został wysłany do podobozu Meppen-Versen, gdzie kopał rowy przeciwczołgowe.
25 marca 1945 roku SS ewakuowało obóz. Więźniowie, którzy byli w stanie iść, szli pieszo do Bremy.
Ich ostatecznym celem był obóz Sandbostel
Johannes i tysiące innych więźniów pozostawiono tam, by radzili sobie sami – bez jedzenia i pomocy medycznej.
Ci, którzy dożyli, wśród nich Johannes, zostali wyzwoleni przez aliantów 29 kwietnia 1945 roku.
Ale dla Johannesa było już za późno.
Zmarł na gruźlicę kilka dni po wyzwoleniu. Miał 21 lat.
Niedługo po zakończeniu wojny jego młodsza siostra Johanna znalazła nazwisko brata na liście ofiar.
To ona musiała przekazać tę informację rodzicom.
Że mu się nie udało.
Pozostało im tylko kilka pamiątek, które przetrwały wojnę.
Minęło 71 lat, zanim udało się odnaleźć Johannę. Do przekazania pozostał portfel.
Wewnątrz znajdowały się rzeczy osobiste, jakie jej starszy brat miał przy sobie podczas ostatnich miesięcy swojego życia.
I tak Johanna otrzymała jedyne zachowane zdjęcie swojego brata z okresu dzieciństwa – fotografię, której nigdy wcześniej nie widziała.
Więcej informacji o naszej pracy, a także o tym, jak sam możesz zaangażować się w pielęgnowanie historii i działania na rzecz upamiętnienia ofiar, znajdziesz na naszej stronie internetowej.
Arolsen Archives